Çin Çarpması

İstemediğin ot başında bitermiş ya hani, işte tam da adı geçen otun, her nasılsa bütün başımı kaplamış olduğu gerçeğiyle yüzleştim birkaç hafta önce. Kendi başımda bitmiş olmasa, başkasından duysam inanmazdım kuvvetle muhtemel. Şöyle ki; eşimle sohbetlerimiz esnasında laf dünyayı görmeye, gezip tozmaya geldiğinde ben hep Uzak Doğu ve Arap ülkeleri meraklısının olsun, şu dünya gözüyle hiç mi hiç görmek istemediğim yerler olur zira kendileri, ama n'olursa olsun, Avrupa benim olsun derdim. Ve derken de hiç, ama hiç gideceğimi de düşünmez, içim gayet rahat, tuzum da kuru bir şekilde bugüne kadar olduğu gibi, bundan kelli de hep Avrupa civarında takılacağımı sanırdım. Herhalde istemediğim bir yere kimsenin beni sürükleyeceği de yoktu, değil mi ya?! Hiç!!

Hiç de öyle değilmiş oysa kazın ayağı. Zira hayatın kendi planlarının yanında, bizimkiler bazen sivrisinek vızıltısı kadar cılız kalabiliyormuş işte. Vesselam hayatın benimle ilgili de ilginç planları varmış meğerse. Şöyle ki, kısa bir zaman önce, eski işim olan dış ticaret pozisyonunda bir

iş, süslü püslü bir tepside, kılımı bile kıpırdatmadan, hazır pişmiş önüme geliverince bir tanıdık marifetiyle, başta endişeyle yaklaşsam da, neticede az da olsa aklı başında bir insan kişisi olarak haliyle sıcak baktım ve bir anda kendimi pek bir özlemiş olduğum meşgalelerin içinde buluverdim. Bu pozisyon vesilesiyle, aslında işi kabul ederken hiç de hesapta olmayan başka bir görev de az gönüllü, az gönülsüz de olsam netice itibarıyla bana kilitlenince hayırlısıyla, bir de baktım ki birkaç hafta sonra Çin'e gidiyormuşum meğer sayın seyirciler. Böyle bir çırpıda anlattığım gibi oldu bitti vallahi herşey, abartısız. Oldu olmasına da bende bir telaş, bir endişe, aklıma geldikçe heyheyleniyorum, ateşleniyorum bir güzel. 😊 Zira malumunuz, bu Çinli kardeşlerimiz hakkındaki rivayetler muhtelif, yemeleri içmeleri, kültürleri babında. Üstelik sadece Çin'e gitmek değil ki heyecanın tek müsebbibi. İşle ilgili bilinmezler de diğerlerine eşlik edip, hep birlikte halaya durmadılar mı günlerce, tam insanın yanağını, gözünü seyirttiren türdendi halım vesselam. 

Neticede günler çabucak geçti her zaman olduğu gibi ve bir baktım ki Shanghai'de, Çinli şirin arkadaşlarla birlikteyim. Şirin diyorum, çünkü zaten bizimle ilgilenen arkadaşın yüzünü gördüm, dakika bir gol bir, oh dedim, bununla her yol Bağdat. Böyle şirin şirin anlaşır gideriz biz. 😊Gerçekten öyle de oldu. Bir hafta boyunca sanki kırk yıldır tanışıyormuşuz gibi uyum içinde çalıştık hamdolsun. 😋 Akşamları muhabbet de pek şahaneydi üstüne. E bundan iyisi Şam'da kayısı. Gel gelelim, totosunun dibindeki meselelerle ilgili bile diyecek on yüz şey bulan Mimikli teee Çin'lere gider de parmakları durur mu? Durmaz elbet. Durmaz ki, kendisinden sonra gidecekler de aynı endişeleri yaşamasın, olur olmaz yorumlara bakmasın, kapsın bavulunu neşeyle gitsin hayırlısıyla. E hadinin o zaman...

Öncelikle şunu peşinen söyleyeyim, sizden önce Çin diyarına gitmiş arkadaşlarınızın tamamen iyi niyetle, "aman ha aç kalırsın, konserve götür, fındık fıstık, atıştırmalık ne götürsen orada makbule geçer, karnını doyurursun. Nitekim yiyecek bir şey bulamayıp, otele aç bilaç döneceksin!" uyarılarına kulak asmayınız. Ben de az kalsın alacaktım söylenenlere uyup, zaten kendim kadar olan valizimi iki katına çıkaracak, dönüşte elimi bile sürmeden hepsini geri taşırken de muhtemelen akıl veren arkadaşlara bolca sevgilerimi gönderecektim. Neyse ki birlikte gittiğimiz ve benim acıkınca nasıl bir şeye dönüştüğüm konusunda iyi kötü duyumlara sahip, Çin konusunda da tecrübeli zat-ı muhteremlerden biri, almamam konusunda uyarıp, "seni aç bırakır mıyız?!" deyip garantiyi de verince, teslimiyet içerisinde gittim gözümü karartıp. İyi ki de! Zira bırak aç kalmayı kilo alıp dönmedim mi sana! 😳 Güleyim mi ağlayayım mı bilemedim. Diyeceğim o ki, Çin'de afiyetle yenilecek ne çok şey varmış mirim?! Yalnız peşinen diyeyim, o sofraya gelmeden az evvel arkadaşlarıyla takılırken seçilen bol bacaklı, kımıltılı şeylerden; kaşıyla gözüyle, bütün endamıyla pişirilip getirilen ve sofrada melul melul gözünün içine bakıp, işi ajitasyona bağlayan ördeklerden, domuz dili, bilmem ne şeysi falan yemedim. Hiç o toplara girmedim işin aslı. Ama yiyecek başka bir dolu şey buldum o ayrı. 😉

Bir kere o dönen masa şeysi var ya, döndükçe yediriyor gavurun icadı. Bir ayar tutturamıyorsun, porsiyona bağlayıp neticelendiremiyorsun işi. Hele bir de birlikte olduğunuz ev sahibisi arkadaş bizimki gibi empatisi gelişmiş ise ve acaba ne severler diye gözünüzün içine bakıyorsa yandınız kardeş. Binbir çeşit, hayatında görmediğin mantarlar, etler, balıklar, otlar sofranın ortasında döne döne hipnotize ediyor, neyi, ne kadar yediğini sapıtıyorsun bir yerden sonra. Bir de o tüylü müylü, ne idüğü belirsiz garip otları haşlayıp, bir nefis soslara buluyorlar mı sana. O ilk başta yüzünü ekşitmemeye çalışarak baktığın tüylümsü otu yemeye doyamıyorsun günün sonunda. Demek ki neymiş, zevahire aldanmayacakmışsın, n'olursa olsun, bir yudum tadacakmışsın mirim. 😉 O değil de, zaten o sosa neyi bulasalar yedirirler hani, öylesi lezzetli mübarek. Artık hazırlarken hangi böceğin sağ bacağıyla, hangi yılanın sol gözünü blenderdan geçiriyolarsa... 😁

Yemek konusunu kapamadan bir de Çinli kardeşlerimizin yeme alışkanlıklarına da dokundurayım diyorum, zira ilk günler bayaca 'acaba bilmeden mi, kasti mi yapıyor?!' diye çaktırmadan izlemişliğim oldu. Mevzu şu ki bu şirin kardeşler yemeği ağızlarını kapamadan, şapur şupur yiyollaa. 😊 Ama ne, tok olsan, az seyredince acıkırsın, o biçim. Sonradan öğreniyorum ki, meğerse Çin kültüründe ağzını kapayarak, ses çıkarmadan yemek, sunulanı beğenmediğinin göstergesiymiş. Şapır şupur yemekse beğeni ve minnetin ifadesi. Döndükten sonra öğrendim gerçi, ama olsun. Vay anasını dedim sebebini öğrenince. Bir anda üçüncü gözüm açıldı konuyla ilgili. Hani niye yaptığın, ne yaptığını dövermiş ya, o hesap oldu Çinli kardeşlerin şapırtısı da. Ama yok, bu burada kalmaz, daha bunun rövanşı var. 😉 Madem öğrendim, siz bir dahakine görün beni. Sofrada bütün benliğimle ifade edeceğim beğenimi. Çin sofra adabına çok fena sardırıp, herkeşi kendimden tiskindirip, soğutmazsam bana da Mimikli demesinler.😄

Bir de bir dahakine kadar şu dil meselesini de çözeyim diyorum. Dil derken, Çince veya bizim normal İngilizceden bahsetmiyorum sevgili kardeşim. Şöyle ki, bizim burada önüne gelen ilk apaçi ruhlu, beyaz çoraplı orta terk vatandaşa bile sorsan İngilizce "tuvalet nerede?" diye, anlar, anlatır çat pat bir şeyler. Çin'de ise yok öyle bir dünya. Neredeyse kimse İngilizce bilmiyor sokakta, restoranda, takside vs. Otelden eline tutuşturuyorlar bir kart, üzerinde Çince "beni şuraya götür/ buradan getir/ abi kurbanın olayım beni kaçırıp böbreeemi çalma, kötü kalpli Çin adamlarına verme" vs. diyen, onu gösterip iş görmeye çalışıyorsun yolda belde. Olayımız budur yani. Biri anlatsa inanmayacağım ilginçlikte vesselam. Ha velev ki buldun İngilizce bilen (otel resepsiyonunda falan hani, öyle sokakta değil, rahatlama hemen!), onunki de Çince İngilizce oluyor zaten. Anlaş anlaşabilirsen. Bir otel giriş formalitesi kağıdını üç buçuk saatte anlatıyor, ve sen de anca anlıyorsun kaşın gözün seğirirerekten. Neyse ki yanımdaki zat-ı muhterem bu konuda da uyarmıştı da te başından, 'Eyvahlaar olsun, beynimdeki İngilisçe kısmısı yanmış, uçmuş!' diye velveleye vermedim işi. Ve neyse ki, bizi misafir eden Çinli kardeşim de bizim gibi konuşuyordu da, kendi aramızda gayet de ahenkle anlaşabildik sorunsuz.

Şimdi bu Çinliler tuvaleti bile anlamıyor İngilizce dedim ya, yeri gelmişken ucundan detayına gireyim de, aranızda giden eden olursa, donanımlı gitsin bari. Şöyle ki, bu Çinli kardeşlerimiz tuvalet ve hijyen konusunda yemek kültürlerinde olduğu kadar gelişmiş değillermiş meğerse. Tuvaletlerin hijyenden bihaber hallerini geçtim, çıkışta elini yıkayabileceğin sabun, havlu vs. hak getire! Kim kaybetmiş de sen bulasın. Sadece su var lavabolarda. İyi de, öylesi hijyen fukarası tuvaletlerden sonra sadece su da yetmiyor ki mirim temizlendim diyerek içine su serpmeye. 😕 Vesselam gün içinde teşaşürünü gidermek için ya yanında sabun falan taşıyacak, ya da koca gün tutup, otele döndüğünde cenneti bulacaksın. Durum bundan ibaret. Yoksa benim gibi, çantanın ucube köşelerinde aylaaardır dolaşmaktan kendinden geçmiş Hacıoğlu Lahmacun'un kolonyalı mendillerini öpüp başına koyar, daha nerelerini nerelerini sileceğini bilemezsin sevinçten. 😄

Çin ile ilgili yazacak çok malzeme çıkar da, sonra çok uzun yazdın, az uzun yaz falan dersiniz 😊, iyisi mi geleyim asıl başlığın neden öyle oluşuna. Öyle ya, böylesi keyifle yazılan bir yazının başlığı neden Çin Çarpması ola ki, değil mi yani? Şimdi efenim şöyle, bu Çinli kardeşlerimiz toplantı esnasında falan öyle bizim gibi kahveye çaya abanmıyolarmış. Zaten kahve diye bir şeyden neredeyse bihaberlermiş. Onun yerine doldurup doldurup sıcak su içiyorlarmış meğerse. Gerçi biz arada şehla bakışlı, utangaç memurenin ikramıyla kahve vs. içebildiysek de, toplantıyı fazla bölmeme isteğimizden mi, yoksa önümüzde sürekli hazır bulduğumuzdan mı bilinmez, bir içelim dedik bir ara şu sıcak su içeceğinden. 😊 Üstelik pek de fena bulmadım hani şahsen. Hal böyle olunca da içimden geldikçe içtim mirim toplantı boyunca. Fakat içimden ikide bir gelen şeyin sonucunu kestirebilseydim, zinhar gelmesine izin verir miydim, o ayrı. Zira bütün gün sıcak suya abandığımın ertesi günü bir karın ağrısı geldi mi birden, sarardı mı rengi ruhsarım. Bekliyorum geçmiyor, bir şeye de benzetemiyorum. Neyse ki o neye benzediğini gayet net ifade etti çok da merakta bırakmadan. Hülasa Mimikli, sıcak su kürüyle motoru bir güzel bozmuş efenim yaban ellerde. Güler misin ağlar mısın. Hayır bir de bilmiyorum ya ondan olabileceğini, ne yedim içtim, düşünüyorum sürekli, çözemiyorum bir türlü. Tecrübeli Çinli kardeşim meseleyi öğrenince demesin mi "Sıcak su içme o kadar. Vur dedik, öldürme. Cıcığını çıkardın dünden beri. Deli gibi abandın, cırcır oldun. O değil, fabrikada içme suyu da bırakmadın gözünün çapağını yediğim!" diye. 😄 Demedi elbet de, diyeydi yeriydi hani.

Diyeceğim o ki, siz siz olun, öyle buldumcuk delisi gibi kahve yerine sıcak suya abanıp, motoru bozup, yaban ellerde kendinizi madara etmeyin. Efendi gibi gidin, gelin. Çin sizi çarpmasın, siz Çin'i çarpın. Muhtaç olduğunuz kudret, damarlarınızdaki asil kanda mevcuttur! Hadi canım, hadi ciğerim... 😋

Gelirken de bana bir şişe Çin rakısı getirin, iki saattir anlatıyoruz şurada, hep sizin için... 😄😉

 **********************************

Not: Paylaşımları lütfen copy/paste ile değil, alttaki butonları kullanarak yapalım. :)