24 Mart 2015 Salı

Sahne Tozu Yuttum...


Son günlerde pek ortalıkta görünmememden dolayı merak eden blog arkadaşlarımdan durup durup dürtük yiyorum birkaç gündür, neredesin, iyi misin diye. 😍 Sağolsunlar, eksik olmasınlar. Ne tatlış bir şey, insanın yokluğunun fark edilmesi. Teşekkür ederim, dürtüklerinizle mutlu ettiniz efenim. Kocaman kalpler gönderiyorum hepinize... 💗 Sözü geçen arkadaşlara haftaya yazarım başımdaki tuhaf halleri dediydim, artık bir zahmet yazayım diyorum.

Şimdi efenim bendeniz oldum olası şarkı söylemeyi seven, soğan doğrarken, toz alırken, direksiyon sallarken her fırsatta mır mır mırıldanan biriyim. Ve fakat bu tutkumu yıllar yılı en bir derin, en ucube kör kuyulara gömmüş, iş güç, çoluk çocuk, ev bark derdine düşmüş bir ahval içerisindeydim. Lakin kader ağlarını sinsi sinsi 

10 Mart 2015 Salı

Otobüs Şirketinin Oda Parfümüyle İmtihanı


Sayılarının artmasından mı nedendir, otobüs şirketleri arasındaki rekabet iyiden iyiye arttı son yıllarda. E bu durum da şirketlerin rekabet edebilmek için daha iyileşmesi, daha yenilenmesi, daha daha, en daha olması gerekliliğini doğurdu haliyle. Eski seyahatlerimle son yıllardakileri kıyasladığımda baya da yol katedildi esasen, doğruya doğru şimdi. Gel gelelim, işin içine eskiden var olmayan farklı uygulamalar, can sıkıcı faktörler girip, insan kendini bir şekilde oyuna getirilmiş, rahatsız edilmiş hissedince de 'Aman ne iyi ettiniz de yenilendiniz, şahtınız şahbaz oldunuz!' dedirtiyor yani içten içe. 😕

Öncelikle şu koku konusunu deşeyim. Türk milletinin oda parfümlerine, bol parfümlü yüzey temizleyicilerine, çamaşır yumuşatıcılarına merakını herkes bilir herhalde. Hoş, şahsen ben 
bilirim bilmesine 

2 Mart 2015 Pazartesi

Ben senin suratına hınkırıyor muyum tiryakim?!


Her ne kadar son yıllarda sigara içilen bazı ortamlarda çok rahatsız olsam da, eski bir kullanıcı olmamdan mütevellit hoşgörülü davranıp, üstüne gitmemeyi, hırlamamayı becerebildim bugüne kadar. Ama işte sabrettiğim edeceğim bugüne kadarmış. Gün bugündür! Burama kadar gelmiştir, bu gidişe bir dur denmelidir. (Nereme kadar geldiğini yazıyı okuyunca çok net tahayyül edebileceğine ise inancım tamdır. 😉)

Şimdi nereden çıktı durup dururken diyebilirsin tabi. Hiç deme bence, tek tek saymak zorunda kalmayayım sigarasever insancıkların bardağımı taşırma hallerini. Tamam arkadaş, biz de içtik zamanında, hem de fosur fosur, otobüste, pastanede, yerde ve dahi gökte, olur olmaz her yerde içtik o zıkkımı, maalesef. Lakin