Ben senin suratına hınkırıyor muyum tiryakim?!

Her ne kadar son yıllarda sigara içilen bazı ortamlarda çok rahatsız olsam da, eski bir kullanıcı olmamdan mütevellit hoşgörülü davranıp, üstüne gitmemeyi, hırlamamayı becerebildim bugüne kadar. Ama işte sabrettiğim edeceğim bugüne kadarmış. Gün bugündür! Burama kadar gelmiştir, bu gidişe bir dur denmelidir. (Nereme kadar geldiğini yazıyı okuyunca çok net tahayyül edebileceğine ise inancım tamdır. 😉)

Şimdi nereden çıktı durup dururken diyebilirsin tabi. Hiç deme bence, tek tek saymak zorunda kalmayayım sigarasever insancıkların bardağımı taşırma hallerini. Tamam arkadaş, biz de içtik zamanında, hem de fosur fosur, otobüste, pastanede, yerde ve dahi gökte, olur olmaz her yerde içtik o zıkkımı, maalesef. Lakino zamanlar hem kendi bilinç düzeyimiz, hem de toplumun genelinin hali, beklentisi, yaşam tarzı çok farklıydı. Kalite bilinci ve beklentisi adeta yerlerdeydi. Kimsenin sigaranın zararıyla falan ilgilendiği ettiği de yoktu. Çoğunluk içiciydi. İçmeyen garipti, ezikti hatta neredeyse. Öylesi saçma bir algı vardı, düşün artık gerisini. Hayatın normallerinin içindeydi sigara da sanki, yemek yemek, su içmek gibi. Ha bu etkenler orada burada sigara içip, başkalarını da zehirlemiş olduğum gerçeğini hafifletir mi? Hayır tabii ki. O da benim şuursuzluğumdu sonuçta. Bu vesileyle zamanında düşüncesizce, izinlerini bile istemeden yanında sigara içip rahatsız ettiğim kim varsa özür dilerim diyeceğim, ama o bile yetersiz bence. Gerçekten üzgünüm. 😔 Algımın azıcık kıt olduğu dönemlerdi zahir.

Bugün öyle mi ama. Gün oldu, devran döndü, insanlar bilinçlendi, saygı görgü meseleleri nispeten biraz daha yol katetti. Sigara içmek değil, içmemek marifet sayılmaya başlandı. "Sigara kullanmıyorum." demek havalı, özenilesi bir ifade oldu. Fosur fosur içenler bile evlerinde sadece belli bir bölümde veya balkonlarında içmeye başladı. En başta kendi annem, babam, kardeşim bile iflah olmaz birer tiryaki olmalarına rağmen sırf kendilerine, yaşadıkları ortama saygılarından bunu yapar hale geldiler. E hal böyle olunca, eskiden rahatsız olmadığımız duman altı ortamlar da epeyce bir batmaya başladı pek tabii.

Geçenlerde yeni tanıştığım bir hanımın evine kahveye gitmiştim. Hay gitmez olaydım, o düşünce ve nezaket fukarası tavrı, o gri perdeleri, o ahırdan hallice odayı görmez olaydım. Evin her yanına sinmiş sigara kokusunu duymaz olaydım. Hadi evinde yalnızken ne yaparsan yap, istersen kusana kadar iç, senin evin, senin hayatın. Ama evine misafir gelmiş be gidik akıllım, insan bir sormaz mı yakmadan önce, rahatsız olur mu diye. Nasıl ki misafiri kış ortası camın önüne oturtup, camı ağzına kadar açıp bir taraflarını dondurmuyorsan, nasıl ki en rahat yere oturtup, en hoş yiyecekleri ikram edip, gönlünü hoş tutmaya çalışıyorsan, sigara yakmadan önce de soracaksın bir, sakıncası var mı diye. Yok anam, ne özenmesi, saygısı. Orada oturduğum süre boyunca bildiğin zincirleme yaktı hatun. Bir ara odadaki dumandan o kadar etkilendim ki, nefesim kesilir gibi oldu, pencereyi açtım 'izin isteyerek'. Neyse ki azıcık hava girince rahatladım. İşin garipliğine bak ki, hanım beni zehirlemek için izin istemezken, ben nefes alabilmek için izin ister durumdayım, güler misin ağlar mısın. Gaz maskesiyle geleymişim, iyiymiş. Evladım madem içiyorsun, bir ağır ol, vites düşür bir, iki sigara arasında bir on dakika. nefeslen bari. Yok, içmiyor anacığım, yiyor adeta  mereti.

Vesselam iki saat kadar kaldım orada nezaketen. Sonunda kendimi nasıl attım apartman kapısından, nasıl çektim içime temiz havayı, nasıl buldumcuk delisi oldum anlatamam. Deriiin derin nefes alma işini o kadar abarttım, zavallı, dumandan pusmuş ciğerlerime bol bulup buladım ki, az kalsın bu sefer de fazla oksijenden gidecektim. Oksijen budalasına dönmüş vaziyette attım kendimi eve. Üstümü başımı tıkıştırdım çamaşır sepetine, kendimi de duşa. Bir güzel dezenfekte ettim bünyeyi, arındım o pis kokudan. Yalnız öyle bir yıkanıyorum ki sinirle ve tiksintiyle, bir yandan da düşünüyorum kendi kendime, 'Türk filmlerindeki tecavüze uğrayan kızlar gibi, amma yıkandın, aşındırdın kendini be kızım. Gören de bir travma falan yaşadın sanır.' diye. E bu tecrübeden sonra bir daha da adım atarsam o sigara sevdalısı emzikli aplanın evine, zift olayım.

Yeri gelmişken, şu toplu taşımadan iner inmez, daha araçtan yere adımını atar atmaz sigara yakıp, arkadaki zavallı senin ve ciğerlerinin içine tüküren türler var hani, onlara da dokundurmadan geçmeye gönlüm el vermiyor. Kusayım şurada ne varsa da, rahatlayayım iyice. 

Yolda yürürken sigara içen tiplere oldum olası, kendim içerken bile sinir olurdum zaten. Evladım sen anandan ağzında izmaritle mi doğdun? Meme diye sigara mı dayadılar zırladıkça? Yaşayamıyor musun o zehri çekmeyince beş dakika? Ne bu aşk, ne bu tutku? Bir bekle birkaç dakika daha, etrafındaki insanlar seyrelsin, uzaklaşsın bir senin duman deryası mıntıkandan, ondan sonra yak o mereti, ondan sonra et o ciğerlerinin, bedeninin içine. Ben gelip senin üstüne hınkırıyor muyum, kusuyor muyum da sen her yanıma tecavüz ediyorsun canının istediği gibi yelloz?! Bir sabretmeyi öğren yahu. Bir efendi ol, sövdürme kendine orada burada en tutkulu keyfin uğruna...

Bir de bu otobüs şoförlerinin, yasak olmasına rağmen sinsi sinsi tüttürmeleri var ya aracı kullanırken, işte orda da bir heyheylerim, perilerim üşüşüyorlar tepeme. Ya sabır çekmekten, şişim şişim şişmekten hafif yerimden havalanır, uçmaya meyleder anlarım bile oluyor. A be kalasım şüferim, otobüs zaten dur kalklarıyla, nefes ve ter kokularıyla, ayakta patates çuvalı gibi sallandırmalarıyla kendi başına yeterince mide bulantısı müsebbibi. Bir de üstüne o sigaranın dumanı insanı ne hale sokuyor düşünmez misin?! O sigarayı uygun bir tarafında söndürmek, yanan sigarayı hap gibi yutturmak, o bıyıklarını tek tek, itinayla sigarayla közlemek gibi hayallerle halvetteyim, bir bilsen.... Ne bilmesi, anlaması. Terbiyesiz sakin sükut tüttürüyor zehrini sen bu hayallerle debelenirken. 

Ama eğer şu alemde hak hukuk sistemi varsa gerçekten ve hak yiyenler cezasını çekecekse bir gün, o benim yolamadığım bıyıkları birileri benim için yolacak, yanan sigaraları senin gibilere tek tek yedirecekse, ben de hakkımı helal etmiyorum abi sizin gibilere. Sana da, yolda yürürken sigara içip, ciğerlerimi, ruhumu karartana da, kapalı ortamda izin almadan içip, nefesimi tıkayana da. Bu da böyle biline... 😕

***********************************

Not: Paylaşımları lütfen copy/paste ile değil, alttaki butonları kullanarak yapalım. :)